ΚΩΣΤΗΣ ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ “Ξεχασμένη Ενηλικίωση”
«Στα δυο άοσμα και άχρωμα χρόνια της πανδημίας, κλείστηκα στο καταφύγιό μου. Στην γκαρσονιέρα μου στο Μετς, στην πρώην εργένικη κατοικία μου, νυν home studio. Μια ανάσα από τον λόφο του Αρδηττού. Χωρίς μουσικούς και μπάντα. Με 'κανα γείτονα μόνο, το Νίκο κυρίως, που πέρναγε λαθραία, χτύπαγε κουδούνι κι άκουγε…